Sète, nazywane także Wenecją Langwedocji, leży niedaleko Montpellier i jest nadmorskim kurortem i portem chętnie odwiedzanym przez turystów. W miasteczku swój początek ma Kanał Południowy.
Sète leży nad morzem, między Montpellier, a Beziers we francuskim regionie Oksytania. Jest kurortem chętnie odwiedzanym przez turystów, także podróżujących statkami wycieczkowymi. Miasteczko można odwiedzić na kilka godzin będąc przejazdem lub zatrzymać się w nim na dłużej. To dobra baza noclegowa do zwiedzania okolicy.
Sète – atrakcje
Sète nazywane jest Wenecją Langwedocji ze względu na swoje położenie i kanały. Z jednej strony graniczy z Morzem Śródziemnym, a z drugiej ze słonowodnym jeziorem Etang de Thau. Z Oceanem Atlantyckim jest z kolei połączone Kanałem Południowym i Kanałem Garonny.
Sète, Oksytania
Miasto jest poprzecinane kanałami, którymi kursują liczne stateczki wycieczkowe. Rejsy można zamówić w centrum, a w trakcie zwiedzania przepływa się m.in. blisko farm ostryg. To właśnie z nich jest znana okolica. Ostrygi hoduje się w Etang de Thau, a miasteczka w okolicy są ich dużym producentem. Niektórzy znawcy twierdzą, że to właśnie stąd pochodzą najsmaczniejsze francuskie ostrygi.
Zwiedzając Sète warto udać się na spacer w okolicy Quai Général Durand. To centrum miasteczka. Znajdziemy tu mnóstwo restauracji, barów i sklepów oraz krzyżujące się kanały. W pobliżu są też dobrze oznakowane parkingi dla zmotoryzowanych. Spacerując na południe dotrzemy do latarni morskiej (33,5 m wysokości), na którą można odpłatnie wejść (126 schodów, bilet wstępu ok. 3,50 euro).
Jak dojechać do Sète?
Polacy często zajeżdżają do miasteczka zwiedzając okolicę. Najsłynniejszą atrakcją w pobliżu jest Carcassonne, a dalej leży Lourdes. Turyści zatrzymują się tu również po drodze do Hiszpanii. Jeżeli przebywasz w Montpellier to wystarczy skorzystać z pociągu regionalnego TER, by w ok. 20 min. dojechać na dworzec kolejowy w Sète.
Z miasteczka pochodzi i tu spoczywa jeden z najwybitniejszych poetów francuskich, Paul Valéry (1871-1945). Jego twórczość była doceniana również w Polsce.
